TO ΥΓΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ ’64 ΣΥΝΗΘΙΖΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΩ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗ ΜΠΥΡΑΡΙΑ JOOP ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΑΣΤΙΟ ΤΟΥ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ DARTS ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΑΜΩΝΕΣ ΤΟΥ ΜΑΓΑΖΙΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΑΞ. ΘΥΜΑΜΑΙ ΦΑΤΣΕΣ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ Η ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ 4-5 ΧΡΟΝΙΑ.ΠΙΝΑΝΕ, ΜΕΘΟΥΣΑΝΕ ΚΑΙ ΒΡΙΖΑΝΕ ΤΗ ΦΕΓΕΝΟΡΝΤ… ΕΙΧΑΝ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΝΩ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΟΠΑΔΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΑΚΟΥΓΑΝ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ… ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΣΕ ΕΝΑ ΤΥΠΟ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΝ ΜΕ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΞ -ΜΕΤΑ ΑΠΟ 15-16 ΜΠΥΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑ- ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΑ, ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ, ΝΑ ΜΑΡΚΑΡΟΥΝ, ΝΑ ΚΛΕΒΟΥΝ, ΝΑ ΝΤΡΙΜΠΛΑΡΟΥΝ, ΝΑ ΣΟΥΤΑΡΟΥΝ… ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ. ΓΥΡΙΣΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΧΑΧΑΝΙΖΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΘΑΜΩΝΕΣ…. ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΤΥΠΟ ΠΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΗΣΥΧΑ. ΜΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ: «ΦΙΛΕ, ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΠΙΑΣΕΙ». ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΣΥΣΤΗΘΗΚΕ ΩΣ… ΡΙΝΟΥΣ ΜΙΧΕΛΣ.
Είμαστε στον γάμο του Κουτρούλη. Γίνεται ο κακός χαμός. Η σαμπάνια ρέει άφθονη, τα τζακούζι έχουν γεμίσει από μεθυσμένους καλεσμένους που βουτάνε μέσα με τα κουστούμια, τα κουνελάκια του Αμερικάνικου PlayBoy βγαίνουν συνεχώς από διάφορες χάρτινες τούρτες.
Τραγουδάνε live η Madonna και ο Elvis Presley ο οποίος φυσικά ζει και βγήκε για μια και μοναδική εμφάνιση απ’ την κρυψώνα του.
Τα πεθερικά ανακοινώνουν οτι μετακομίζουν στην Αυστραλία για να αφήσουν το ζευγάρι στην ησυχία του, ενώ σε videowall παίζει η κλήρωση του υπερ-τζακ ποτ του Τζόκερ και ο γαμπρός ανακαλύπτει οτι έχει το μοναδικό τυχερό δελτίο.
Το γλέντι τελείωσε το επόμενο μεσημέρι και όποιος ήταν εκεί μπορεί να εγγυηθεί οτι ήταν η κορυφαία βραδυά της ζωής του.
Σήμερα, 15 χρόνια μετά, ο Κουτρούλης χώρισε.
Όταν έμαθα την απόδοση για το διπλό του Δαυίδ στην έδρα του Γολιάθ, έριξα ένα δεκάευρο έτσι για τον χαβαλέ. Άρχισα, δε, να πιστεύω ότι μπορεί και να τα πάρω όταν άκουσα τις δηλώσεις του Δαυίδ στη συνέντευξη τύπου «ήρθα εδώ να παίξω ένα ανοικτό παιχνίδι, σέβομαι τον μεγάλο αντίπαλο μου, αλλά πιστεύω με μια οργανωμένη άμυνα και θα μου δωθεί η ευκαιρία να χτυπήσω τον αντίπαλο μου στη weak side και να πάρω τον αγώνα». Ακόμα θυμάμαι το σχόλιο του γέρου μου «μου αρέσει ο μικρός έχει τσαγανό…».
Κάθε φορά που μας καλεί μία πρώην στον γάμο της, επισκεπτόμαστε spa για να δείχνουμε φρεσκαδούρες και να κάνουμε τη νύφη να σκεφτεί πόσο λάθος έκανε που δεν παντρέυτηκε εμάς.
Οταν μας κυνηγα ένα τρενο, εμεις παντα τρεχουμε σαν τρελοι να γλιτωσουμε και ποτε δεν σκεφτομαστε απλα να κανουμε ενα μετρο δεξια και να βγουμε απο τις ραγες, διαολε!
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΧΘΕΙ ΕΝΤΟΝΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΜΑΣ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑΜΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗ ΒΟΛΤΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΑΚΑΘΑΡΣΙΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.
Όλοι λίγο πριν χωρίσουμε με την Rihanna, λόγω δικής της υπαιτιότητας και νυχτοπερπατημάτων, γυρίσαμε και της είπαμε με φωνή 4: «Τελικά, καλά έκανε ο Chris Brown όταν σε σανίδωνε…».
ΟΛΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΙΚΡΟΙ, ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΑΝ ΑΝ ΣΤΙΣ «ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΕΣ ΦΩΛΙΕΣ» ΖΟΥΣΑΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑΜΕ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΛΑΣΤΙΧΟ ΜΕΣΑ…
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΦΑΛΑΓΓΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΔΑΜΟ, ΠΟΥ ΕΣΠΑΣΕ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΕΞΙΜΟ ΕΝΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ ΕΧΩΣΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗ ΣΑΡΙΣΣΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΛΑΣΠΩΜΕΝΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟΥ ΙΝΔΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΕ ΣΑΝ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ, ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΑΝΕΣΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΑΧΗ ΕΝΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΚΛΩΤΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΑΝΔΑΛΙ ΤΟΥ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ ΤΟΥ ΑΝΑΒΑΤΗ, ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΤΩ. ΟΛΟΙ ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΘΛΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΟΤΑΝ ΓΥΡΝΟΥΣΑΜΕ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ, ΜΑ ΤΟ ΔΙΑ…
Όλοι θυμόμαστε τα λόγια που είχε πει στο λύκειο ο μικρός Καρίμ στον Ραφίκ μετά το 3-3 της ΑΕΚ με τη Real: «Χα! Αν εσύ παίξεις στην ΑΕΚ, εγώ θα παίξω στη Real…».
Όλοι μας χαρήκαμε όταν χρησιμοποιήσαμε πρώτοι και για πρώτη φορά την τηλεμεταφορά. Στην συνέχεια καταλάβαμε ότι δεν είχαν άδικο οι γραφικοί που υποστήριζαν ότι σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός…